อะฮิอะฮิ

โอเปร่า ต้นกำเนิดของโอเปร่านั้น ขอสรุปคร่าวๆว่าเกินในประเทศอิตาลี่ ราวๆ ช่วงท้ายๆศตวรรษที่ 16  และมีการพัฒนาเรื่อยมาจนใกล้เคียงกับโฮเปร่าในยุคปัจจุบันราวๆต้นศตวรรษที่ 17  ในยุคบาโร้คนั้น ผู้แสดงจะเป็นหญิงล้วน แต่พอเข้ายุคคลาสสิค เริ่มมีนักแสดงชายหญิง ทั้งนี้โมสาร์ท ก็เป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนา โอเปร่าในยุคคลาสสิคให้มีมาตรฐานมากขึ้น      องค์ประกอบของการแสดงโอเปร่าสามารถแบ่งได้ดังนี้ 1. เนื้อเรื่อง  ซึ่งดัดแปลงมาจากนินทาน ตำนาน เทพนิยาย ต่างๆ โดยคีตกวีจะเป็นผู้ประพันธ์บทเพลง หรือบางเรื่องนั้น คีตกวีเป็นผู้ประพันธ์ทั้งเนื้อเรื่องและบทเพลงก็มี 2. ดนตรี  การแสดงจะเริ่มขึ้นด้วยเพลงโหมโรง และ ดนตรีประกอบบทพูดบทร้องตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งเป้นองค์ประกกอบสำคัญของการแสดง ซึ่งในบางครั้ง การแสดงโอเปร่าที่มีดนตรีประกอบที่ดีมากๆ จะได้รับการยกย่องว่าเป็นผลงานของคีตกวีไปเลย (ดังกว่าคนแต่งเรื่อง และเขียนบท) เช่น Madame Butterfly ถูกยกย่องให้เป็นผลงานชิ้นเองของ Puccini  แต่น้อยคนที่จะรู้ว่าเนื้อเรื่องเป้นผลงานของ David Belasco (เรื่องนี้คนไทยจะรู้จักในชื่อ โจโจ้ซัง เนื้อเ...

  เบียว “เบียว”  เป็นคำศัพท์ที่ผู้ใช้ส่วนมากเป็นกลุ่มคนที่เติบโตมากับวัฒนธรรมมวลชนญี่ปุ่น โดยในปี 2563 คำว่าเบียวมีการใช้แพร่หลายในสังคมอินเตอร์เน็ตอย่างมากจนไม่ได้กระจุกตัวอยู่แค่กลุ่มผู้คุ้นชินกับวัฒนธรรมมวลชนของญี่ปุ่นอีกต่อไป ความหมาย           คำว่า  “เบียว”  มีที่มาจากคำในภาษาญี่ปุ่นว่าจูนิเบียวซึ่งแปลได้ว่าโรคป่วยของเด็กนักเรียน ม.2 โดยจูนิเบียวเป็นคำเชิงลบที่ใช้อธิบายอาการแสดงออกของเด็กที่เหมือนรอบรู้ไปทุกอย่างหรือการแสดงพฤติกรรมที่น่าอายในสายตาของคนรอบข้างโดยตัวเองไม่รู้ตัว และสำคัญผิดว่าเป็นการกระทำที่ทำให้ตัวเองดูดี ทั้งนี้ยังรวมไปถึงอาการที่แยกโลกในความเป็นจริงกับโลกในจินตนาการไม่ออกด้วย โดยตัวอย่างที่ชัดเจน ได้แก่ ตัวละครในวรรณกรรมคลาสสิกของสเปนอย่าง ดอน กีโฆเต้ ซึ่งมีพฤติกรรมบ่งบอกอาการของการแยกไม่ออกระหว่างโลกในความเป็นจริงกับโลกในจินตนาการ ทั้งนี้จูนิเบียวไม่ใช่โรคที่มีอยู่จริง แต่เป็นแค่ชื่อเรียกพฤติกรรมของเด็กในช่วงวัยหนึ่ง             ในประเทศไทยคำว่า  “เ...